Informujemy, że w dniu 29 czerwca 2022 r. do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego pod numerem A/1002/22 został wpisany budynek dawnej dyrekcji huty „Bismarck" (później jako huta „Batory") przy ul. Dyrekcyjnej 6 w Chorzowie. 

Rozwój wsi Górne i Dolne Hajduki wzmiankowanych w 1743 r., związany był głównie z powstaniem przemysłu w tym rejonie, a zwłaszcza z hutą Bismarck obecnie Batory, istniejącą od 1872 r. Obie wsie połączone zostały w 1903 r. w gminę Bismarckhuette, od 1922 r. nazwaną Wielkie Hajduki. W 1939 r. gmina włączona została do Chorzowa Budowa Huty Bismarck wiąże się z ewangelicką linią hrabiów Donnersmarcków, która 23 września 1872 r. założyła towarzystwo pod nazwą „Katowicka Spółka akcyjna dla Hutnictwa żelaza” z zadaniem wybudowania huty w okolicy Świętochłowic. Zadanie budowy huty powierzono Wilhelmowi Kollmanowi. Huta powstała na gruntach należących do włościanina Marcina Kosia. Dyrektorem huty został Wilhelm Kollmann były dyrektor Huty „Baildon”. 2 września 1873 roku rozpoczęto produkcję w hucie Bismarck. Wówczas to spółka akcyjna została przemianowana na Aktiengesellschaft zu Bismarckhütte, również huta otrzymała nazwę Bismarck. Huta obejmowała wówczas teren dzisiejszego Zakładu Dolnego. Produkcja odbywała się w piecach pudlerskich i walcowni bruzdowej. Od 1890 r. huta jako jedna z pierwszych uruchamia proces produkcji martenowski. Huta stopniowo się rozrasta w 1896 r. uruchomiono w niej piece łukowe i walcownię dużą oraz połączono ją z hutą „Falva”. Przyczyniło się to do powstania Zakładu Górnego połączonego z Zakładem Dolnym torem kolejowym. Wilhelm Kollmann kierował hutą do 1908 r. Po nim kierownictwo przejął Claus Kallenborn. Za jego czasów nastąpił dalszy rozwój zakładu, związany z wybuchem pierwszej wojny światowej. W hucie rozpoczęto produkcję okrętową i blach pancernych. Do 1914 r. zakład zajmował dzisiejszą jego zachodnią część, a w wyniku rozszerzenia produkcji w okresie wojny, został on rozbudowany w kierunku wschodnim. Rozbudowa huty spowodowała konieczność budowy nowego gmachu dyrekcji. Projekt prawdopodobnie sporządził w 1915 r. berliński architekt Arnold Hartmann z inżynierem A. Reussnerem z Berlina, wykonawcą obliczeń statycznych do projektu oraz z inżynierem Bernharem z Berlina, wykonawcą projektu kanalizacji (świadczy, że być może autorem projektu był jednak Hartmann). Budowę budynku powierzono pierwotnie architektowi Baumgartenowi, lecz ostatecznie prowadziła ją firma budowlana architekta Artura Junga. Budynek wzniesiono w stylu neoklasycyzmu. W 1933 r. nastąpiła polonizacja huty. Zmieniono wówczas jej nazwę na Huta „Batory”. Budynek dyrekcji huty pełni swoją funkcję do dzisiaj jako obiekt biurowy firmy „Alchemia” Spółka Akcyjna.