Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Katowicach informuje, że w dniu 24 lutego 2021 r. wpisał do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego pod numerem A/764/2021 schron bojowy nr 39 w Świętochłowicach-Piaśnikach, stanowiący element II linii obrony Obszaru Warownego „Śląsk", zlokalizowany w Parku Heiloo. 

Schron bojowy nr 39 w Świętochłowicach-Piaśnikach, stanowiący element II linii obrony Obszaru Warownego „Śląsk”, zlokalizowany jest w Parku Heiloo, w pn. części II linii obrony, po pd.-zach. stronie schronu bojowego nr 40. Funkcją umocnień było wzmocnienie zapola głównych pozycji obronnych, zlokalizowanych na terenie obecnej Rudy Śląskiej. Przedmiotowy obiekt ochraniał odcinek szosy prowadzącej z Zabrza do Chorzowa oraz linii kolejowej z Katowic do Gliwic. Schron wzniesiono w klasie odporności „D”, w konstrukcji żelbetowej monolitycznej, zbrojonej prętami stalowymi. Żelbetowy strop wzmocniono stalowymi belkami
z zabezpieczeniem odstępów pasami z blachy stalowej. Ściany zabezpieczono od wewnątrz stalową siatką przeciwodpryskową. Schron wzniesiono jako obiekt jednokondygnacyjny, nie nieregularnym, wielokątnym rzucie, z zaokrąglonymi narożnikami ścian i stropu. Strop oraz partie ścian od strony pd.-zach. i pn.-wsch. są przysypane ziemią. Ściany od strony pn.-zach. i pd.-wsch. są osłonięte. Ściany zewnętrzne zostały pokryte współczesnym farbomaskowaniem. W części pd.-zach. znajduje się imitacja kopuły. Obiekt przeznaczony był do ognia czołowego. W pn.-zach. części znajdują się trzy strzelnice ckm, ukierunkowane na pd.-zach., i pn.-zach. chronione płytami pancernymi mocowanymi w licu ścian. W ścianie pn.-wsch. mieści się wyjście zapasowe. Obok zlokalizowana jest czerpnia powietrza. Za narożnikiem, w ścianie pd.-wsch. znajduje się wejście główne, prawdopodobnie chronione kratą przeciwszturmową (obecnie drzwi w formie kraty zostały odtworzone). Po lewej stronie, za kolejnym narożnikiem, usytuowana jest strzelnica broni ręcznej. W ścianie pd.-zach. znajduje się wyjście zapasowe. Wewnątrz znajduje się strzelnica broni ręcznej skierowana w stronę wejścia. W obrębie łamanego przedsionka wejściowego wydzielono śluzę przeciwgazową. Wewnątrz znajdują się pomieszczenia przeznaczone dla dowódcy i załogi schronu oraz maszynownia. W części zach. mieszczą się dawne izby bojowe. Obiekt wyposażony był w instalację filtrowentylacyjną, system chłodzenia ckm, agregat prądotwórczy i piecyk węglowy. Łączność telefoniczna odbywała się za pośrednictwem sieci Obszaru Warownego „Śląsk”. Uzbrojenie stanowiły 3 ckm, 1-2 rkm i indywidualne uzbrojenie załogi.

Omawiany obiekt charakteryzuje się bardzo dobrym stanem zachowania. Po zakończeniu wojny pełnił funkcję schronu OPL. Obecnie nieprzekształcony pozostaje rzut, bryła oraz sposób ukształtowania nasypów. Ściany pokryto współczesnym farbomaskowaniem. Spośród najważniejszych elementów obronnych zachowały pancerne płyty strzelnic. Imitacja kopuły na stropie został odtworzona. Otwory zewnętrzne nie zostały zamurowane. Obecnie schron pełni funkcję izby muzealnej. Elementy oryginalnego wyposażenia zostały poddane konserwacji lub odtworzone. Obecny wygląd schronu jest zgodny ze stanem z 1939 r. Obiekt jest zabezpieczony przed dostępem osób postronnych i udostępniany zwiedzającym w określonym terminach. W pobliżu znajduje się tablica informacyjna. Opiekę nad obiektem sprawuje Stowarzyszenie na Rzecz Zabytków Fortyfikacji „Pro Fortalicium”.