Informujemy, że w dniu 7 kwietnia 2022 r. do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego pod numerem A/957/2022 został wpisany budynek ratusza w Sławkowie z końca drugiej połowy XVIII w., gruntownie przebudowany około 1905 r., zlokalizowany pod adresem Rynek 1. 

Miasto Sławków posiada średniowieczny rodowód, a do dziś zachował się czytelny układ urbanistyczny całego założenia (dobrze zachowana szachownicowa siatka ulic oraz duży plac rynkowy). Dominantę placu rynkowego stanowi obiekt ratusza – siedziby władz miasta. W II poł. XVIII w. (zapewne po 1781 r.) wzniesiono parterowy obiekt ratusza (murowany; w starszej literaturze uważano, że był obiektem drewnianym) o wysokim dachu łamanym, polskim. Obiekt powstał na rzucie prostokąta, z murowanym fundamentem oraz charakterystyczną - usytuowaną centralnie - wieżyczką. Najpewniej na początku XX w. uznano, że budynek jest niewystarczający, co skutkowało jego bardzo gruntowną modernizacją. W 1905 r. nadbudowano piętro zachowując wieżyczkę wieńczącą kalenicę. Około 1960 r. na wieży ratusza zainstalowano zegar. W czasach PRL-u obiekt zajmowała m.in. placówka pocztowa. W 1995 r. tut. organ zezwolił na wykonanie remontu schodów i nawierzchni dojścia do ratusza, a w 1998 r. na remont dachu. W 2003 r. wymieniono w całości stolarkę okienną, z zastosowaniem nowych okien wykonanych w konstrukcji drewnianej, odtwarzających pierwotny wygląd (kształt, podziały) w kolorze naturalnego drewna.

Obecnie budynek ratusza to obiekt zlokalizowany w centralnym punkcie placu rynkowego, z elewacją frontową i głównym wejściem od strony północnej. Zwarta bryła została nakryta czterospadowym dachem (blacha) o drewnianej konstrukcji więźby, z usytuowaną w kalenicy drewnianą wieżyczką. Elewacja frontowa 5-osiowa, z ryzalitem na osi centralnej, zwieńczonym trójkątnie. Usytuowano w nim wejście główne oraz zadaszony taras na wysokości piętra. Elewacja tylna 5-osiowa, z wejściem na osi środkowej. Elewacje boczne 3-osiowe. Na elewacjach bocznych i tylnej zastosowano blendy. Detal architektoniczny w postaci tynkowanych pól w kształcie rombów między oknami parteru i piętra, a także między-kondygnacyjnego gzymsu oraz gzymsu wieńczącego. Obiekt jest częściowo podpiwniczony; niewykluczone, że osadzony częściowo na kamiennych fundamentach z II poł. XVIII w.

Wewnątrz, przy wejściu od strony południowej, ulokowana jest dwubiegowa murowana klatka schodowa, zlokalizowana w oryginalnym miejscu, z metalową balustradą. Strop między parterem a piętrem - murowany; między piętrem a poddaszem - drewniany. Więźba dachowa drewniana. Okna i drzwi wymienione, wtórne, drewniane, z zachowanymi podziałami. W niektórych otworach i przejściach wewnątrz budynku widoczne są historyczne obramienia/portale.

W latach 2018–2019 przeprowadzono badania istniejącej drewnianej konstrukcji wieżyczki. Potwierdzono, że jest ona elementem zachowanym z budynku pierwotnego ratusza. Wskazują na to: sposób obróbki drewna, jego rodzaj oraz wykonanie złączy ciesielskich (drewno do wykonania wieżyczki poddano tradycyjnej obróbce siekierą i toporem oraz zastosowano złącza nakładkowe-kołkowane). Potwierdzono, że ok. 80% tej substancji jest oryginalnej, a reszta to uzupełnienia z okresu przebudowy więźby.